Зимското калење треба да биде во простории со температура помеѓу 8 и 12-15 степени. Ставете ги во нив кактусите, без да ги поливате воопшто.
Имајте во предвид дека добро заштитените растенија можат да издржат и ненадеен пад на температурите дури до минус 5 степени.
Сепак таков преладен кактус не треба да се пресели на многу ладно место, но и не смее собата и да е топла. Токму кактусите и сукулентите кои ја поминуваат зимата на топло, во многу случаи не цветаат задоволително следната година или воопшто не цветаат, и имаат мало стебло при недоволна светлина и влага. Ако сепак растението силно се развија во текот на летото, обезбедете му помеки зимски услови – т.е. малку топла просторија.
Воопшто температурните услови во зима треба да се такви што кактусите да не губат вода, односно да не се сушат. Ако тоа се случи, потребно е да го полеете растението. Почекајте потоа целосно исушување на почвата, како што би го одржувале задолжителниот режим. Една од типичните грешки при одгледувањето на кактусите е токму таа – да се направат премногу налевања. Напијани со вода кактусите активно развиваат такви процеси кои го уништуваат. Генералното правило е – колку помала е светлината, толку сува треба да е почвата и пониска температурата.
На есен некои одгледувачи се во искушение да пресадат кактуси во прехранбена средина. А токму тоа е лоша одлука, особено ако светлината е недоволна – растението се протега во висина, губејќи го здравиот изглед. Оние кои имаат тенденција да ги занемаруваат потребите на цвеќињата и се потпираат на големата отпорност на кактусите кон запоставување, сепак треба да знаат дека ако на пролет го стават кактусот на силното сонце, тогаш може да добие изгореници од наглата промена и дури да се исуши. Принципот е тоа да биде постепено, при истата етапност, како што претходно се зазимувало, со цел да се прилагоди кактусот кон високите температури и најмногу кон сонцето.