Микроелементи потребни за растенијата (прв дел)

Железо: потребно е за многу ензимски функции и претставува катализатор за синтеза на хлорофил. Од исклучително значење е за младите делови на растението во раст.

Симптомите за недостаток на железото се бледа боја на младите листови, проследено со масовно пожолтување на листовите, особено во долгите жилки. При поголеми вредности на pH – алкални почви, железото станува недостапно за растенијата. Кога почвата е алкална, железото може и да е во поголеми количини, но да не се апсорбира од растенијата. Употребата на додаток формула со кисела реакција, содржи хелатно железо во растворлива форма и може да го поправи проблемот.

Магнезиум: учествува во ензимната активност за фотосинтезата, дишењето и азотниот метаболизам. Недостатокот формира мрежа на зелени жилки со светло зелена боја на листовите и е сличен со недостатокот на железо. Во напредната фаза светлите делови стануваат белезникави, а листовите опаѓаат. Можат да се појават кафеникави, црни или сивкави дамки во близина на жилките. Во неутралните или алкални почви и подлоги растенијата често покажуваат симптоми на недостаток на магнезиум. Во силно кисели почви и подлоги, магнезиумот може лесно да предизвика токсикоза.

Бор: потребен е за формирање на клеточните ѕидови, за интегритет на мембраната, а може да биде корисен и за преместувањето на шеќерите. Борот влијание на најмалку 16 од функциите на растенијата. Тие го вклучуваат цветањето, развојот на поленот, плододавањето, делбата на клетките, водните врски и движењето на хормоните. Борот треба да е достапен во текот на целиот живот на растението. Недостатокот на бор убива мозолчиња, листовите растат близу, збрчкани се и нежни. Плодовите, грудките и корените се безбојни, испукани и покриени со кафеави дамки.

Цинк: тој е составен дел на ензимите или учествува функционално во дејството на голем број на ензими, вклучувајќи ауксин – хормонот на растот кај растенијата. Од суштинско значење е за метаболизмот на јагленохидратите, синтезата на протеини и растот на стеблото. Растенија кои страдаат од недостиг на Цинк имаат лисја, начичкани со неправилни хлоротични дамки. Недостатокот на Цинк доведува до недостаток на железо, а за тоа и симптомите се слични. Може да се добие недостиг на Цинк во еродирани почви, помалку владее при вредности на pH помеѓу 5,5 и 7,0. Намалувањето на вредноста на pH може да го направи полесно да владее, до степен да стане дури и токсичен.

Мед: концентриран е во корените на растенијата и игра улога во азотниот метаболизам. Составен дел е на многу ензими, може да биде дел од ензимски системи кои користат јаглехидрати и протеини. Недостатокот на мед доведува до појавување на кафеави флеки. Бакарот се поврзува цврсто на органскиот материјал и може да се добие недостиг во силно органските подлоги. Не се губи лесно од почвата, но често може да е неусвоен. Вишокот на бакар може да предизвика токсикози.

крај на првиот дел