Камените ѕидови првенствено се подигнуваат на места каде што има издиференцирана разлика во падот на теренот, но и онаму каде што еден обичен ѕид за меѓа со соседот може да прерасне во вистинско цветно доживување.
Овие ѕидови се градат суви, односно камен – почва – камен (претежно со плочеста форма), а фугите претставуваат почвен супстрат за минијатурните видови што ќе ја красат оваа вертикална ѕидна градина. Имено, по изборот на камењата и нивната форма, како и составувањето на ѕидот, следува вкоренување на одбраните видови, поточно нивно вметнување во пукнатините.
Најсоодветен избор на видови за озеленување на камени ѕидови е оној со употреба на еколошки најскромните растенија, особено поради развивање на специфичен коренов систем со оскудното количество почва во пукнатините на камењата. Такви видови се чувар-куќа (Sempervivum spp.), македонска синоличка (Viola kosaninii), рамонда (Ramonda spp.), здравец (Geranium sanguineum) и други. Поголем дел од овие видови може да се искористат и за озеленување на поплочени површини.
Деталите околу каменестите делови стануваат уште подекоративни доколку се збогатат со мов (особено околу влажните делови – рабови на водната површина) и се појават лишаи. За озеленување на чакалишта/песочници, покрај дел од погореспоменатите видови, може да се употребат сукулентите, односно во најголема мера, кактусите.
Слики: Sedum sp.; рамонда и мов; лишаи; македонска синоличка; чувар куќа во цвет; чувар куќа;
Текст и фото: м-р Бојан Симовски
Катедра за ботаника и дендрологија
УКИМ Шумарски факултет во Скопје